Punta Gallinas en San Gil

Hai allemaal!

Klaar voor een lang verhaal?:p

Onze laatste week in Colombia had nog een aantal hoogtepuntjes. Vanuit Tayrona National Park gingen we door naar Riohacha. Vanuit hier hebben we een drie daagse tour naar Punta Gallinas gedaan. Hierna hebben we een veel te koude nachtbus naar het zuiden gepakt, terug richting Bogotá maar met een stop in San Gil.

Punta Gallinas. Dit noordelijkste punt van Colombia bestaat uit een woestijn waarin de oudste overgebleven bevolkingsgroep van Colombia leeft, de Wayuu. Drie dagen reden we met een 4WD auto door de woestijn, we sliepen twee nachten op verschillende plekken, wederom in hangmatten, maar op hele mooie plekken. We zouden ons toch bijna ervaren hangmatslapers kunnen noemen;p Op de eerste dag zijn we door de hoofdstad van deze provincie gereden -opvallend was de enórme hoeveelheid plastic afval dat overal ligt, van recycling hebben ze hier nog niet gehoord-, waarna we door reden naar het eerste hostel. Vanuit hier hebben we wat plekken in de omgeving bezocht; een berg beklommen en twee stranden bezocht. Het bijzondere van deze omgeving is dat de woestijn grenst aan de Caribische zee. De woestijn zag er ook heel verschillend uit. Grof, droog land, waar cactussen groeien en hier en daar wat geiten lopen, maar ook het fijne, oranje zand, waarin niks groeit en het zand zich op sommige plekken tot hoge zandduinen heeft gevormd. Veel verschillende landschappen, tevens met drie mooie baaien. De eerste dag eindigde met een zonsondergang die helaas weer wat tegen viel vanwege de wolkjes. Douchen deden we hier door vanuit een grote emmer (koud) water, kleine emmertjes water over ons heen te plonzen, echt back to the basics. Desalniettemin was het heerlijk om al het zand weer van je af te kunnen spoelen.

Op de tweede dag reden we verder door naar het noordelijkste punt van Colombia én Zuid-Amerika. Maar eerst stopten we bij een zandduin. Na een klim door het hete zand konden we meteen door de zee in, wat een geweldig gezicht, het oranje zand met de helderblauwe zee! Ook konden we hier sandboarden, dat hebben wij dan natuurlijk ook gedaan. Op onze buik naar beneden roetsjen, we eindigden bijna met onze neus in de zee haha. Hierna kwamen we dan aan bij het meest noordelijke punt: Punta Gallinas. Zie de foto's voor dit geweldige uitzicht(: Bij onze tweede slaapplek konden we na de lunch een bootje in en vaarden we over het water dat uitmondt in de zee. En wat zagen we onderweg....... Een krokodil! Hoe cool! Hij lag lekker te chillen in de zon, en ik was blij dat wij veilig en wel in de boot zaten. Ook hebben we van ver af flamingo's gezien. Heel tof allemaal! We werden afgezet op een strandje met heel veel kleine krabbetjes die vlak voor de kust over het zand renden, om zich vervolgens weer in hun holletjes te verstoppen, een heel leuk en vermakelijk gezicht! Hier bleven we tot na zonsondergang. We beseften dat dit onze laatste kans was op een zonsondergang in Colombia waarbij we wél de zon in de zee zouden kunnen zien zakken. En ja hoor, het was ons gegund! Mooi mooi mooi, we hebben genoten!

De derde dag was voornamelijk terug rijden én we stopten nog bij een zoutvlakte. Water vanuit de zee wordt hier ingepompt en gedroogd totdat er gigantische bergen zout over blijven. Na zuivering is dit het zout wat in onze zoutpotjes zit, mooi om te zien.

Deze trip was zeker één van onze hoogtepunten. Naast de fantastische landschappen was ik echt geïntrigeerd door de mensen die hier leven, de Wayuu. De mensen lijken met/van niks te leven. Ze wonen in kleine lemen huisjes en hebben wat geiten, daar leven ze van. Helaas kregen we vrij weinig informatie over hoe deze mensen leven dus ik ben na terugkomst een kleine research gestart. De mensen hebben vaak honger en dorst, water is heel schaars. Ze moeten vaak enorme afstanden afleggen voor schoon drinkwater. Bizar. Ze zien er overigens wel gelukkig uit, de mensen die wij hebben gezien althans. Omdat we door hun gebied reisden, hebben ze een soort 'tolposten', een touw dat ze over de weg spannen. Een meisje in onze tour vertelde dat ze had gehoord dat het beter is geen geld te geven maar eten en drinken, zoals koekjes, sap en water. Gelukkig had zij dat bij zich want onze tourgids had ons daar helaas niet op voorbereid. Kinderen, oude mensen en soms hele gezinnen stonden bij deze touwen, we kwamen er veel tegen. Zo bijzonder om te zien wat er allemaal gebeurde. Ik kan nog veel meer vertellen over deze mensen maar dan wordt dit verhaal wel heel erg lang, dus dat zal ik laten. Over 2,5 maand kan ik er van alles over vertellen;p

Vervolgens San Gil, dé plek in Colombia voor outdooractiviteiten en met daarnaast hele mooie natuur in deze provincie Santander. We waren hier drie dagen, onze laatste bestemming.

Op de eerste dag zijn we San Gil een beetje doorgelopen. Dat duurde niet heel lang want het stadje zelf stelt niet veel voor. Het was ook nog eens een verkiezingsdag wat gek genoeg betekende dat we nergens een biertje konden drinken. Nergens werd alcohol verkocht op deze dag. Wij vonden dat uiteraard wel jammer, haha. Deze dag hebben we lekker wat gechilled, niet zoveel bijzonders.

Dag twee; paragliden! Voor het eerst in m'n leven ging ik paragliden! Nijal deed het voor de tweede keer. We reden eerst naar de Chicamocha Canyon, de op één na grootste canyon van Amerika. Ik was behóórlijk zenuwachtig, maar eenmaal in de lucht was dat over. Al snel ging ik aardig ver de hoogte in, ongelovelijk wat een uitzicht over de canyon! Super mooi. Het voelde heel relaxed, echt bijzonder dat dat gewoon kan met zo'n grote parachute.

's Middags hebben we een waterval bezocht, las Cascadas, een 180 meter hoge waterval. Bij een klein boerderijtje betaalden we entree en konden we beginnen. Het leuke was dat we helemaal alleen waren, met onze gids die we d'r blijkbaar bij kregen. De hike naar de waterval toe was meer klimmeren en klauteren als dat we hadden verwacht en daarom niet helemaal op gekleed waren. Ondanks dat was het heel erg mooi, al helemaal toen we eenmaal de waterval bereikten. Wat hoog! We namen een korte plons in het water. Kort want het was heel erg koud haha.

Dag drie, ons tripje naar Barichara, hét koloniale dorpje van Colombia. Wat een heerlijke rust hier en wat een ongelooflijk mooie plek. We dwaalden wat door de straatjes en genoten van het uitzicht over de vallei. Tevens een mooie kathedraal, een bijzondere begraafplaats en we aten geit, een typisch streekgerecht (lekker!). Ik denk dat de foto's al genoeg zeggen. Vanaf Barichara zijn we in twee uurtjes naar het volgende koloniale dorpje gelopen, Guane. Dit deden we over het pad de Camino Real, een pad volledig gemaakt van keien. We zijn niemand tegen gekomen dus we leken even helemaal alleen op deze mooie plek te zijn. Wat een mooie natuur, we genoten vollop van deze mooie wandeling. Fijn om hier samen te zijn! Vanaf Guane gingen we met een tuktuk terug naar Barichara, vanuit waar we weer terug gingen naar San Gil. Want deze avond was het Tejo Tuesday! Tejo is het nationale spel en tevens een sport in Colombia. Met een metalen schijf probeer je vanaf een afstand (15m, voor ons korter) op de driehoekjes met buskruit te gooien. Raak? Dan ontploft het en krijg je veel punten. We speelden in teams met een hele groep uit het hostel. Het was heel lastig om de driehoekjes, laat staan de cirkel, laat staan de klei te raken, haha. Ik bakte d'r helemaal niks van. Maar, Nijal deed het nog best goed! Al raakte hij wel ook een keer het dak, dat was ook best knap hahaha. Naast ons speelden Colombianen, super geoefend want zij konden het van een verre afstand echt goed. Leuk om dit nog even mee te maken en te spelen!

De volgende dag vertrokken we naar Bogotá. We zaten de hele dag in de bus, en dat op onze laatste dag samen. Hier hadden we echter voor gekozen, omdat we Bogotá niet meer persé verder wilden zien en we de dingen die we allemaal nog hebben gedaan liever wilden doen. Wel sloten we af met een fijn etentje bij een hele goede Italiaan en genoten we van onze laatste uurtjes samen.

's Nachts vertrokken we naar het vliegveld. Ik zat er ontzettend tegenop om afscheid van Nijal te moeten nemen. Er kwam dan ook een aardige portie traantjes toen het eenmaal zover was... Maar, we hebben een top tijd gehad samen in Colombia, enorm genoten samen! 's Middags vertrok ook mijn vlucht naar Peru. En nu ben ik in Cusco. Het volgende avontuur gaat beginnen. Zondag ga ik naar m'n gastgezin en maandag start m'n taalcursus. Ik vind het spannend maar heb er heel veel zin in!

Excuses voor dit lange verhaal maar nu loop ik in ieder geval weer bij.

XXX